Świadomość i podświadomość wspólnie tworzą dynamiczny duet. Świadomość skupia się na dostrzeganiu tego co tu i teraz. Podświadomość natomiast przetwarza około 20 milionów bodźców ze środowiska w ciągu sekundy, tak byś ciesząc się czynnością wykonywaną tu i teraz w porę i dużo szybciej zareagował na ewentualne zagrożenie. Obie części współpracują ze sobą podczas nauki nowych umiejętności, która z czasem nie będzie wymagała zaangażowania świadomości. Przykładem może być np. nauka jazdy samochodem. Na początku szok, o ilu rzeczach musimy pamiętać i co wykonywać po kolei, aby móc bezpiecznie poruszać się samochodem. Z czasem ta nauka staje się jak oprogramowanie wgrane w nasz mózg, a my wsiadając wygodnie do auta nie myślimy już o tym, jak wiele rzeczy musimy pogodzić i robimy to automatycznie, co sprawia wrażenie jakby autem kierowała nasza podświadomość.
Z kolei umysł świadomy poza tym, że wspomaga wykonywanie czynności nawykowych potrafi zdobyć się na spontaniczność, wykazać się kreatywnością w odpowiedzi na bodźce ze środowiska. Gdy pojawia się reakcja nawykowa, umysł świadomy ma możliwość do jej przerwania, zachowania się inaczej. To dzięki niemu zyskujemy niejako wolną wole. Podświadome oprogramowanie włącza się jednak jak tylko umysł świadomy na chwilę straci czujność. Umysł świadomy to głos naszych myśli, może mieć wspaniałe wizję, plany i oddawać się marzeniom. Umysł podświadomy jednak zarządza wszystkim tak jak został zaprogramowany. A co ma wpływ na nasze programowanie? Doświadczenia, wyuczone zachowania i przekonania przejęte od innych np. rodziców, rówieśników czy nauczycieli mające swoje początki w dzieciństwie.
Często dzieje się tak, że wyuczone schematy zachowań czy przekonania nie zgadzają się z tym, co chciałby w danej chwili umysł świadomy. Często nie jest to zgodne z tym, do czego dąży umysł świadomy, a największą przeszkodą w osiągnięciu wymarzonych sukcesów są wdrukowane w podświadomość ograniczenia w postaci mylnych przekonań. I nie chodzi tu tylko o wpływ na nasze postępowanie, ale także na naszą fizjologię, a co za tym idzie zdrowie.
O ile świadomy umysł możemy postrzegać jako ducha w maszynie, o tyle podświadomość nie ma zdolności do autorefleksji i reaguje w sposób bardzo pierwotny, niekoniecznie biorąc pod uwagę okoliczności. W odpowiedzi na dany bodziec środowiskowy umysł podświadomy ma cały wachlarz odpowiedzi behawioralnych. Te wyuczone wcześniej schematy tkwią w nas tak bardzo, że chociaż chcielibyśmy na pewne rzeczy reagować inaczej, nasza podświadomość tkwi niezmiennie w swych wyborach. Jak wygląda to w praktyce? Jeśli dana osoba w dzieciństwie doświadczyła sytuacji, w której rodzice zniechęcali ją do okazywania uczuć lub tego nawet zabraniali to w dorosłym życiu taka osoba postępuje zgodnie z przekonaniem, że należy tłumić emocje, ponieważ ich ekspresja może kogoś skrzywdzić albo prowadzić do własnego poczucia niskiej wartości czy porzucenie przez osobę na której jej zależy. Kolejnym przykładem może być sytuacja, w której rodzice są nieusatysfakcjonowani postępowaniem dziecka i jego staraniami. Taka osoba w dorosłym życiu może postępować w myśl przekonania, że wszystko co robi jest niewystarczająco dobre i zawsze należy postarać się bardziej. Jednym z narzędzi na przepracowanie błędnych przekonań czy schematów jest z pewnością psychoterapia, pozwalająca zrozumieć zależności między procesami poznawczymi, a reakcjami behawioralnymi.
Jak się jednak okazuje wpływ na naszą podświadomość i to jakie reakcje będzie ona dawać w przyszłości ma nie tylko nasze dzieciństwo czy czas ciąży i porodu, ale także okres na długo przed poczęciem. Badania pokazują, że to co dzieje się podczas regulacji określonych genów kształtuje charakter przyszłego dziecka, a co za tym idzie wywiera wpływ na ciało i umysł dziecka. Co mam na myśli? Otóż to, że znaczenie ma czy dziecko poczęte jest w miłości czy nienawiści, a może nawet pospiechu. Czy oboje rodziców chciało jego poczęcia. Rodzice lepiej radzą sobie w spokojnym, stabilnym otoczeniu, pełnym troski i wsparcia, a od tego zależy dalszy rozwój płodu, którego doświadczenia życia płodowego kształtują jego rozwój osobowości, temperamentu czy zdolności, stale rejestrując każde działania, myśli i emocje matki. Oczywiście nie bez znaczenia jest także rola ojca, który oddziałuje na matkę, a to z kolei odbija się na dziecku.
Podsumowując rodzicielstwo to naprawdę odpowiedzialna rola i warto się na nią przygotować. Nasza podświadomość odgrywa dużo większą rolę w kontroli naszych zachowań, przeżywanych emocji czy sposobie myślenia niż część świadoma. Niestety mechanizmy funkcjonowania podświadomości często mają charakter pierwotny, a ona sama wciela się w role zadaniowca, którego reakcję stanowią mylną odpowiedź w konfrontacji ze świadomością. Podświadomość nie dzieli zapamiętanych informacji na dobre i złe, reaguje na zasadzie znanych wcześniej podobieństw. Dostarcza świadomości to, co najbardziej pasuje do wyłapanych przez nią impulsów, a te informację często są błędne z obecną rzeczywistością.
Comments